-
1 libro
lībro, āvi, ātum, 1, v. a. [libra].I.To balance, make even, level, to determine a level: aquam, to level water, i. e. to ascertain the fall of water by means of a level, Vitr. 8, 6, 3: collocationem libratam indicare, id 8, 6, 1.— Pass. impers.:B. II.libratur autem dioptris,
Vitr. 8, 6, 1.—To hold in equilibrium, to poise, balance:B.terra librata ponderibus,
Cic. Tusc. 5, 24, 69:columnarum turbines ita librati perpenderunt, ut puero circumagente tornarentur,
Plin. 36, 13, 19, § 91:librati pondera caeli orbe tene medio,
Luc. 1, 58.—To cause to hang or swing, to keep suspended, keep in its place:C.vela cadunt primo et dubia librantur ab aura,
are waved to and fro, Ov. F. 3, 585:et fluctus supra, vento librante, pependit,
Sil. 17, 274:aëris vi suspensam librari medio spatio tellurem,
Plin. 2, 5, 4, § 10.—To cause to swing, to swing, sway, brandish, set in motion, hurl, dash, cast, launch, fling, throw:III.summā telum librabat ab aure,
Verg. A. 9, 417:ferro praefixum robur,
id. ib. 10, 479:caestus,
id. ib. 5, 478:tum librat ab aure intorquens jaculum,
Sil. 5, 576:dextra libratum fulmen ab aure misit,
Ov. M. 2, 311; 5, 624; 7, 787; Luc. 3, 433:librata cum sederit glans,
Liv. 38, 29: librare se, to balance or poise one's self, to fly:cursum in aëre,
Ov. Am. 2, 6, 11: saepe lapillos Tollunt;his sese per inania nubila librant,
Verg. G. 4, 196:haliaeetos librans ex alto sese,
Plin. 10, 3, 3, § 8:corpus in herba,
to stretch one's self out on the grass, Ov. F. 1, 429: incidentis manus libratur artifici temperamento, Plin. 12, 25, 54, § 115:librare iter,
to take one's way, Sen. Oed. 899.—Trop.A.To make of even weight, to balance, make equal ( poet.):B.orbem horis,
Col. 10, 42:crimina in antithetis,
Pers. 1, 85.—To weigh, ponder, consider ( poet. and in post-class. prose):A.librabat metus,
Stat. Th. 9, 165: quae omnia meritorum momenta perpendit, librat, examinat, Naz. Pan. ad Const. 7: praescriptiones, Cod. Th. 8, 4, 26.— Hence, lībrātus, a, um, P. a.Level, horizontal:B.aquam non esse libratam, sed sphaeroides habere schema,
Vitr. 8, 6.—Poised, balanced, swung, hurled, launched; forcible, powerful:librata cum sederit (glans),
Liv. 38, 29:librato magis et certo ictu,
violent, powerful, Tac. H. 2, 22:malleus dextra libratus ab aure,
Ov. M. 2, 624:per nubes aquila librata volatu,
Sil. 15, 429. — Comp.:libratior ictus,
Liv. 30, 10; cf. id. 42, 65.—Hence, * adv.: lībrātē, deliberately:aliquid eligere,
Serv. Verg. A. 2, 713. -
2 demitto
dē-mitto, mīsi, missum, 3, v. a., to send down; to drop; to let, sink, or bring down; to cause to hang or fall down; to lower, put down, let fall (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:b.picis e caelo demissum flumen,
Lucr. 6, 257; cf.:caelo imbrem,
Verg. G. 1, 23:caelo ancilia,
Liv. 5, 54 et saep.:barbam malis,
Lucr. 5, 673:latum clavum pectore,
Hor. S. 1, 6, 28; cf.:monilia pectoribus,
Verg. A. 7, 278:laenam ex humeris,
id. ib. 4, 263: Maia genitum demittit ab alto, Verg. A. 1, 297; cf.:ab aethere currum, Ov M. 7, 219: e muro sporta,
Sall. Hist. 2, 53:aliquem in sporta per murum,
Vulg. 2 Cor. 11, 33:taleam (sc. in terram),
to put into the ground, plant, Cato R. R. 45, 2;arbores altius,
Plin. 17, 11, 16, § 81:puteum alte in solido,
i. e. to sink deep, Verg. G. 2, 231:triginta pedes in terram turrium fundamenta,
Curt. 5, 1, 31:arbusta certo demittunt tempore florem,
Lucr. 5, 670:demisit nardini amphoram cellarius (i. e. deprompsit),
Plaut. Mil. 3, 2, 12:fasces,
Cic. Rep. 2, 31; cf. id. ib. 1, 40:cibos (sc. in alvum),
Quint. 10, 1, 19; cf. Ov. M. 8, 835.—Naut. t. t., to lower, demittere antennas, Sall. Hist. 4, 41 Dietsch.;Auct. B. Alex. 45, 2: cornua (i.e. antennas),
Ov. M. 11, 482; cf.:effugit hibernas demissa antenna procellas,
id. Tr. 3, 4, 9:arma, classem, socios Rheno,
Tac. A. 1, 45 fin.; cf.: farinam doliis secundā aquā Volturni fluminis, Frontin. Strat. 3, 14, 2;and pecora secundā aquā,
id. ib. 3, 14, 4:manum artifices demitti infra pectus vetant,
Quint. 11, 3, 112; cf.brachia,
id. 2, 13, 9:frontem (opp. attolli),
id. 11, 3, 78:supercilia (opp. allevari), ib. § 79: aures,
Hor. Od. 2, 13, 34; cf.auriculas,
id. S. 1, 9, 20:caput,
Ov. M. 10, 192:crinem,
id. ib. 6, 289:demisso capite,
Vulg. Job 32, 6 al.:aliquos per funem,
Verg. A. 2, 262; Hor. A. P. 461:vestem,
id. S. 1, 2, 95; cf.tunicam,
id. ib. 25:stolam,
id. ib. 99 et saep.; often in a violent manner, to cast down, to cast, throw, thrust, plunge, drive, etc.:equum in flumen,
Cic. Div. 1, 33, 73; cf.:equos a campo in cavam viam,
Liv. 23, 47:aliquem in carcerem,
Liv. 34, 44 fin.; cf. Sall. C. 55, 4:aliquem ad imos Manes,
Verg. A. 12, 884:hostem in ovilia,
Hor. Od. 4, 4, 10:gladium in jugulum,
Plaut. Merc. 3, 4, 28; cf.:ferrum in ilia,
Ov. M. 4, 119:sublicas in terram,
Caes. B. G. 3, 49, 4; cf.:huc stipites,
id. ib. 7, 73, 3 and 6:huc caementa,
Hor. Od. 3, 1, 35:nummum in loculos,
to put, id. Ep. 2, 1, 175:calculum atrum in urnam,
Ov. M. 15, 44:milia sex nummum in arcam nummariam,
Nov. Com. v. 108 Rib.: caput ad fornicem Fabii, to bow, stoop, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 66, 267: tunicam ad talos, Varr. ap. Non. 286, 19; cf. Cic. Clu. 40, 111; Quint. 5, 13, 39 et saep.:quove velim magis fessas demittere naves,
Verg. A. 5, 29; cf.:navem secundo amni Scodam,
Liv. 44, 31.— Poet. with dat.:corpora Stygiae nocti tormentis,
Ov. M. 3, 695; cf.:aliquem neci,
Verg. A. 2, 85:aliquem Orco,
id. ib. 2, 398; Hor. Od. 1, 28, 11:aliquem umbris,
Sil. 11, 142:ferrum jugulo,
Ov. H. 14, 5:ferrum lacubus,
id. M. 12, 278:offa demittitur faucibus boum,
Plin. 27, 11, 76, § 101.—Se, or in the pass. form with middle signif., to let one's self down, stoop, descend:B.(venti vortex) ubi se in terras demisit,
Lucr. 6, 446:se inguinibus tenus in aquam calidam,
Cels. 1, 3:se ad aurem alicujus,
Cic. Verr. 2, 2, 30; cf.:cum se demittit ob assem,
Hor. Ep. 1, 16, 64:concava vallis erat, qua se demittere rivi Assuerant,
Ov. M. 8, 334 al.:nonullae (matres familias) de muris per manus demissae,
Caes. B. G. 7, 47, 6.— Prov.: demitti de caelo, or simply caelo, to be sent down from heaven, i. e. to be of celestial origin, Liv. 10, 8, 10; Quint. 1, 6, 16.—Esp., milit. t. t.1.To send, bring, or lead down soldiers into a lower place:2.in loca plana agmen demittunt,
Liv. 9, 27; cf.:agmen in vallem infimam,
id. 7, 34:equites Numidas in inferiorem campum,
id. 27, 18:agmen in Thessaliam,
id. 32, 13; 38, 2: exercitum in planitiem, Frontin. Strat. 1, 2, 7 al.; and without in:agmen,
Liv. 9, 2:levem armaturam,
id. 22, 28 al.:cum se major pars agminis in magnam convallem demisisset,
had descended, Caes. B. G. 5, 32 fin.;so with se,
id. ib. 6, 40, 6; 7, 28, 2; id. B. C. 1, 79, 4; Cic. Fam. 15, 4, 4 al.—Arma demittere, in making a military salute: armis demissis salutationem more militari faciunt, with grounded arms, Auct. B. Afr. 85, 6. —II.Trop., to cast down, let sink, etc.:A.demisere oculos omnes gemitumque dedere,
Ov. M. 15, 612; cf.:vultu demisso,
Vulg. Isa. 49, 23:demissis in terram oculis,
Liv. 9, 38, 13;also in sleep: cadit inscia clavo Dextera, demittitque oculos,
Val. Fl. 3, 41:vultum,
Val. Max. 8, 14, 5; Curt. 6, 32, 1:vultum animumque metu,
Ov. M. 7, 133; cf.vultus,
id. ib. 10, 367; Liv. 2, 58. hoc in pectus tuum demitte, impress this deeply on your mind, Sall. J. 102 fin.; cf.:eas voces in pectora animosque,
Liv. 34, 50; and:dolor hoc altius demissus, quo minus profiteri licet,
Just. 8, 5, 11: cum in eum casum me fortuna demisisset, ut, etc., had reduced, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 2:dignitatem in discrimen,
Liv. 3, 35:vim dicendi ad unum auditorem (opp. supra modum sermonis attolli),
Quint. 1, 2, 31; to engage in, enter upon, embark in, meddle with:me penitus in causam,
Cic. Att. 7, 12, 3; cf.:me in res turbulentissimas,
id. Fam. 9, 1, 2: cogita ne te eo demittas, unde, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 16 fin.:se in comparationem,
Suet. Rhet. 6:se in adulationem,
to descend to, Tac. A. 15, 73:se usque ad servilem patientiam,
id. ib. 14, 26:se ad minora illa,
Quint. 1 prooem. § 5: re in secunda tollere animos et in mala demittere, to let it sink, i. e. to be disheartened, Lucil. ap. Non. 286, 7; cf.:si vicerint, efferunt se laetitia: victi debilitantur animosque demittunt,
Cic. Fin. 5, 15, 42; so,animos (with contrahere),
id. Tusc. 4, 6 fin.; and:animum (with contrahere),
id. Q. Fr. 1, 1, § 4:mentes,
Verg. A. 12, 609 (desperant, sicut e contra sperantes aliquid erigunt mentes, Serv.); and with abl.:ne se admodum animo demitterent,
Caes. B. G. 7, 29.—In geom., t. t., to let fall a line, Vitr. 3, 5, 5.—Hence, dēmissus, a, um, P. a., brought down, lowered.Lit.1.Of localities, sunken, low-lying, low (cf. dejectus, P. a., no. I.):2.campestribus ac demissis locis,
Caes. B. G. 7, 72, 3; cf.:loca demissa ac palustria,
id. B. C. 3, 49, 5.—Of other things, drooping, falling, hanging down:B.demissis umeris esse,
Ter. Eun. 2, 3, 22 Ruhnk.:tremulus, labiis demissis,
with flabby lips, id. ib. 2, 3, 44:demisso capite discedere,
Cic. Clu. 21, 58; cf.:tristes, capite demisso,
Caes. B. G. 1, 32:demisso vultu,
with downcast looks, Sall. C. 31, 7.— Poet. in Gr. constr.:Dido vultum demissa,
Verg. A. 1, 561.—Also deep:demissa vulnera,
Sen. Ep. 67 fin. —Trop.1.Downcast, dejected, dispirited, low (freq.):2.erigebat animum jam demissum,
Cic. Clu. 21, 58:esse fracto animo et demisso,
id. Fam. 1, 9, 16:(homines) animo demisso atque humili,
id. Font. 11; cf. id. Tusc. 2, 21:demisso animo fuit,
Sall. J. 98 al.:demissa voce loqui,
Verg. A. 3, 320.—In the comp.:nihilo demissiore animo causa ipse pro se dicta,
Liv. 4, 44.— Transf. to the person:quis P. Sullam nisi moerentem, demissum afflictumque vidit?
Cic. Sull. 26 fin.:videsne illum demissum?
id. Mur. 21, 45; Quint. 1, 3, 10 al.— Comp.:orator in ornamentis et verborum et sententiarum demissior,
Cic. Or. 24, 81.—Lowly, humble, unassuming, shy, retiring (opp. elatus, lofty, proud):3.ea omnia, quae proborum, demissorum, non acrium sunt, valde benevolentiam conciliant,
Cic. de Or. 2, 43, 182; cf.:multum demissus homo,
Hor. S. 1, 3, 57:sit apud vos modestiae locus, sit demissis hominibus perfugium, sit auxilium pudori,
Cic. Mur. 40, 87.—Rarely of external condition, humble, poor:4.qui demissi in obscuro vitam habent (opp. qui magno imperio praediti in excelso aetatem habent),
Sall. C. 51, 12.—Poet., and in Tacitus, of genealogical descent, descended, derived, sprung:1.ab alto Demissum genus Aenea,
Hor. S. 2, 5, 63; so Verg. G. 3, 35: id. A. 1, 288; Stat. Th. 2, 613; Tac. A. 12, 58.— Sup. does not occur. — Adv.: dēmisse.Lit., low:2.hic alte, demissius ille volabat,
Ov. Tr. 3, 4, 23.—Trop., humbly, modestly, abjectly, meanly:non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:suppliciter demisseque respondere,
id. Fl. 10, 21:se tueri,
id. Att. 2, 18, 3.— Sup.: haec quam potest demississime atque subjectissime exponit, * Caes. B. C. 1, 84 fin. -
3 pendo
pendo, pĕpendi, pensum, 3 (pendissent, for pependissent, Liv. 45, 26 fin.:I. A.penderit for pependerit,
Paul. Nol. Carm. 14, 122), v. a. and n. [etym. dub.; cf. root sphad-, sphendonê, a sling; Lat. funda].— Lit., to cause to hang down, to suspend; esp. of scales in weighing.Lit. (very rare: syn. penso, expendo): unumquodque verbum staterā aurariā pendere, Varr. ap. Non. 455, 21: da pensam lanam, Titin. ap. Non. 369, 21; Plin. 19, 3, 15, § 39, read repensum: aere gravi cum uterentur Romani, penso eo, non numerato debitum solvebant, Fest. s. v. pendere, p. 208 Müll.:2.pensas examinat herbas,
Ov. M. 14, 270.—Transf., to pay, pay out (because, in the earliest times, payments were made by weighing out the metals; v. in the preced. the passage from Fest.;B.class.): militis stipendia ideo, quod eam stipem pendebant,
Varr. L. L. 5, § 182 Müll.:Achaei ingentem pecuniam pendunt L. Pisoni quotannis,
Cic. Prov. Cons. 3, 5; id. Att. 12, 25, 1:vectigal populo Romano,
Caes. B. G. 5, 23:vectigal,
Liv. 25, 8:tributum pro navibus,
Tac. A. 13, 51:pretium,
id. ib. 2, 87:coria boum in usus militares,
id. ib. 4, 72:mercedem alicui,
Juv. 3, 15.— Absol.:pro pabulo pendunt,
pay, Plin. 12, 14, 32, § 65.— Impers. pass.:iterumque imperii nostri publicanis penditur,
Plin. 12, 14, 32, § 65.—As punishments consisted of fines in money or cattle: pendere poenas, supplicia, etc., signified to pay, suffer, undergo a penalty:pendere poenas solvere significat,
Fest. p. 268 Müll.:Syrus mihi tergo poenas pendet,
Ter. Heaut. 4, 4, 6:maximas poenas pendo temeritatis meae,
Cic. Att. 11, 8, 1:satis pro temeritate unius hominis suppliciorum pensum esse,
Liv. 34, 61:capitis poenas,
Ov. F. 3, 845:poenas violatae religionis sanguine et caedibus,
Just. 8, 2, 4:magna supplicia perfidiae,
id. 11, 4, 2:crimen, culpam,
Val. Fl. 4, 477.—Rarely in this signif. absol., to suffer any thing ( poet.):tuis nam pendit in arvis Delius,
Val. Fl. 1, 445.—Trop.1.To weigh mentally, to ponder, consider, deliberate upon, decide (class.;b.syn.: pensito, trutinor): vos eam (rem) suo, non nominis pondere penditote,
Cic. Verr. 2, 4, 1, § 1:in philosophiā res spectatur, non verba penduntur,
id. Or. 16, 51:causam ex veritate,
id. Quint. 1, 5:rem levi conjecturā,
id. Rosc. Am. 22, 62.—To value, esteem, regard a thing; with gen. of the value (mostly ante-class. and poet.):2. II.neque cum me magni pendere visum'st,
Plaut. Curc. 2, 2, 12:aliquem,
Ter. Ad. 5, 4, 25:quem tu vidisse beatus Non magni pendis,
Hor. S. 2, 4, 93:nec jam religio divum neque numina magni Pendebantur,
Lucr. 6, 1277:unice unum plurimi pendit,
Plaut. Bacch. 2, 2, 29:te volturium vocant: Hostisne an civis comedis, parvi pendere,
id. Trin. 1, 2, 64 sq.:nequam hominis ego parvi pendo gratiam,
lightly esteem, id. Bacch. 3, 6, 29; so,parvi,
Ter. And. 3, 2, 46; id. Heaut. 4, 3, 37; id. Hec. 3, 5, 63:minoris pendo tergum illorum, quam meum,
care less for, Plaut. Most. 4, 1, 29:aliquem minoris,
id. ib. 1, 3, 58:aliquem nihili,
id. ib. 1, 3, 88:nihili,
id. Men. 5, 7, 4; id. Trin. 3, 1, 6; Ter. Ad. 3, 4, 6; cf.:non flocci pendere,
Ter. Eun. 3, 1, 21:sese experturum, quanti sese penderem,
Plaut. Truc. 2, 4, 44:tu illum numquam ostendisti quanti penderes,
Ter. Heaut. 1, 1, 103.—Neutr., to weigh ( poet. and in post-Aug. prose):A.tantundem pendere par est,
Lucr. 1, 361:talentum ne minus pondo octoginta Romanis ponderibus pendat,
Liv. 38, 38, 13; Plin. 9, 15, 17, § 44; id. 30, 48 fin., § 93; id. 18, 7, 12, § 66; id. 31, 6, 31, § 58 (in Sen. Ep. 66, 30, read pendent).—Hence, pensus, a, um, P. a., lit. weighed; hence, trop., esteemed, valued, prized, dear (as P. a. not in Cic. or Cæs.):utra condicio pensior, Virginemne an viduam habere?
Plaut. Stich. 1, 2, 61: ut nihil quicquam esset carius pensiusque nobis quam nosmetipsi, Taurus ap. Gell. 12, 5, 7.—Esp., as subst.: pensum, i, n., something weighed.Weight, consideration, scruple, importance, only in gen. sing.: nihil pensi habere aliquid, to lay no weight or stress upon a thing, to attach no value to, be indifferent to, care nothing about:B.sua parvi pendere, aliena cupere,... nihil pensi neque moderati habere,
Sall. C. 12, 2:nihil pensi neque sancti habere,
id. J. 41, 9:neque id quibus modis assequeretur, quicquam pensi habebat,
id. C. 5, 6:prorsus neque dicere, neque facere quicquam pensi habebat,
id. ib. 23, 2:nihil pensi habuit, quin, etc.,
Suet. Dom. 12; id. Ner. 34:ut neque fas neque fidem pensi haberet,
Tac. A. 13, 15: aliquid ratum pensumque habere, Att. Capitol. ap. Gell. 13, 12, 2. —So, non pensi ducere (very rare), Val. Max. 2, 9, 3.—Also, non adest or est alicui pensi: nec mihi adest tantillum pensi jam, quos capiam calceos, I don't care in the least, am perfectly indifferent, Plaut. Truc. 4, 2, 52:sed illis nec quid dicerent, nec quid facerent, quicquam umquam pensi fuisse,
they never cared at all, Liv. 34, 49:quibus si quicquam pensi umquam fuisset, non ea consilia de republicā habuissent,
if they had ever had regard for any considerations, Sall. C. 52, 34. —Prop., the wool weighed out to a slave to spin in a day; hence, a day's work in spinning, and, in gen., spinning, a spinner's task.1.Lit. (mostly ante-class. and poet.):2.pensum facere,
Plaut. Merc. 2, 3, 63; id. Men. 5, 2, 45:nocturna carpentes pensa puellae,
Verg. G. 1, 391:carmine quo captae dum fusis mollia pensa Devolvunt, etc.,
id. ib. 4, 348:famulasque ad lumina longo Exercet penso,
id. A. 8, 412; Prop. 3, 15, (4, 14), 15:castrensia,
i. e. for military garments, id. 4 (5), 3, 33:pensa manu ducunt,
Juv. 12, 65:lanificam revocas ad sua pensa manum,
Ov. Am. 1, 13, 24; id. H. 3, 75; Just. 1, 3, 2.— Poet., a thread spun by the Fates:durae peragunt pensa sorores,
Sen. Herc. Fur. 181:jamque in fine dies et inexorabile pensum Deficit,
Stat. S. 3, 3, 172: mortale resolvere, to unbind his mortal thread, i. e. to make him immortal, Calp. Ecl. 4, 137.—Trop., a charge, duty, office (so in Cic.; cf.:ministerium, munus, officium): pensum meum lepide accurabo,
Plaut. Bacch. 5, 2, 33; cf.:meum confeci,
id. Pers. 2, 4, 1:absolvere,
to perform one's duty, Varr. R. R. 2, 2:me ad meum munus pensumque revocabo,
Cic. de Or. 3, 30, 119; id. Verr. 2, 3, 46, § 109:nominis familiaeque,
Liv. 4, 52:operis sui peragere,
Col. 3, 10, 7.—Hence, adv.: pensē, carefully, considerately (post-class.): pensius, Flav. ap. Symm. Ep. 2, 34. -
4 suspendo
suspendo, di, sum, 3, v. a. [sus, from subs, for sub; v. sub, III., and pendo], to hang up, hang, suspend (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:B.pernas suspendito in vento biduum... suspendito in fumo biduum... suspendito in carnario,
Cato, R. R. 162, 3:aliquid in fumo,
Plin. 30, 4, 11, § 31:suspensae in litore vestes,
Lucr. 1, 305:religata ad pinnam muri reste suspensus,
Liv. 8, 16, 9:oscilla ex altā pinu,
Verg. G. 2, 389:columbam malo ab alto,
id. A. 5, 489:tignis nidum suspendat hirundo,
id. G. 4, 307:habilem arcum umeris,
id. A. 1, 318:stamina telā,
Ov. M. 6, 576:aliquid collo,
Plin. 37, 9, 40, § 124:(ranae) suspensae pedibus,
id. 32, 8, 29, § 92; Col. 7, 10, 3:aliquid e collo,
Plin. 23, 7, 63, § 125:allium super prunas,
id. 19, 6, 34, § 115:vitem sub ramo,
id. 17, 23, 35, § 209:cocleam in fumo,
id. 30, 4, 11, § 31: aliquid lance, to weigh, Pert. 4, 10; cf.:in trutinā Homerum,
Juv. 6, 438:suspendi a jugulis suis gladios obsecrantes,
Amm. 17, 12, 16:se suspendit fenestrā,
i. e. to look out, App. M. p. 148, 6.— Poet.:nec sua credulitas piscem suspenderat hamo,
had hung, caught, Ov. M. 15, 101.—In a Greek construction: [p. 1820] (pueri) laevo suspensi loculos tabulamque lacerto, with their satchels hanging on their arms, Hor. S. 1, 6, 74; id. Ep. 1, 1, 56.—In partic.1.Pregn., of persons.a.To choke to death by hanging, to hang (cf.:b.suffoco, strangulo): capias restim ac te suspendas,
Plaut. Poen. 1, 2, 184; cf. id. Pers. 5, 2, 34:nisi me suspendo, occidi,
id. Rud. 5, 3 59:se suspendere,
id. Trin. 2, 4, 135; Cic. Verr. 2, 3, 56, § 129; id. Att. 13, 40, 1: caput obnubito: arbori infelici suspendito, Lex. ap. Cic. Rab. Perd. 4, 13; Liv. 1, 26, 6:uxorem suam suspendisse se de ficu,
Cic. de Or. 2, 69, 278:se e ficu,
Quint. 6, 3, 88:hominem in oleastro,
Cic. Verr. 2, 3, 23, § 57:more vel intereas capti suspensus Achaei,
Ov. Ib. 297:aliquem in furcā,
Dig. 48, 13, 6; cf.:virgines, quae corporibus suspensis demortuae forent,
Gell. 15, 10, 2.—To hang at the whipping-post; pass., to be flogged, Amm. 15, 7, 4.—2.Of offerings in a temple, to hang up, dedicate, consecrate:3.votas vestes,
Verg. A. 12, 769; cf. id. ib. 9, 408:arma capta patri Quirino,
id. ib. 6, 859:vestimenta maris deo,
Hor. C. 1, 5, 15:insignia,
Tib. 2, 4, 23.—Esp., of buildings, to build upon arches or vaults, to arch or vault: primus balneola suspendit, Cic. Fragm. ap. Non. 194, 14; cf. id. Top. 4, 22:b.pavimenta,
Pall. 1, 20, 2:cameras harundinibus,
to arch over, Plin. 16, 36, 64, § 156:castra saxis praeruptis,
to build on, Sil. 3, 556:velabra,
Amm. 14, 6, 25:duo tigna... suspenderent eam contignationem,
propped up, supported, Caes. B. C. 2, 9, 2; cf. id. ib. § 5.—Transf. (with esp. reference to the thing beneath), to prop up, hold up, support:c.muro suspenso furculis,
Liv. 38, 7, 9:agentem ex imo rimas insulam,
Sen. Ben. 6, 15, 5:tellus ligneis columnis suspenditur,
Plin. 33, 4, 21, § 68:dolia subjectis parvis tribus lapidibus suspenduntur,
Col. 12, 18, 6; cf. id. 2, 15, 6; 3, 13, 8:orbis Libycos Indis dentibus,
tables with ivory feet, Mart. 2, 43, 9:cum terra levis virgultaque molem suspendant,
Luc. 3, 397; Petr. 135:pes summis digitis suspenditur,
is raised on tiptoe, Quint. 11, 3, 125.—Esp., of ploughing, etc., to lift up, raise:II. A.si non fuerit tellus fecunda... tenui sat erit suspendere sulco,
Verg. G. 1, 68:ripas... litora multo vomere suspendere,
Stat. Th. 4, 181; cf.:vineam in summā terrā suspendere,
Col. 3, 13.—In gen. (very rare):B.extrinsecus aut bene aut male vivendi suspensas habere rationes,
dependent upon externals, Cic. Fam. 5, 13, 1:cui viro ex se ipso apta sunt omnia, nec suspensa aliorum aut bono casu aut contrario pendere, etc.,
id. Tusc. 5, 12, 36:genus, ex quo ceterae species suspensae sunt,
Sen. Ep. 58, 7:numquam crediderim felicem ex felicitate suspensum,
id. ib. 98, 1.—In partic., to cause to be suspended, i. e.,1.To make uncertain or doubtful, to keep in suspense:2.medio responso rem suspenderunt,
Liv. 39, 29, 1:illa Suspendit animos fictā gravitate rogantum,
Ov. M. 7, 308:ea res omnium animos exspectatione suspenderat,
Curt. 9, 7, 20:aliquem exspectatione,
Plin. Ep. 2, 20, 3:diu judicum animos,
Quint. 9, 2, 22; cf.:senatum ambiguis responsis,
Suet. Tib. 24:suspensa ac velut dubitans oratio,
Quint. 10, 7, 22:exspectationem,
Curt. 7, 4, 14; cf. infra, in the P. a. —To stay, stop, check, interrupt, suspend (syn. supprimo):* 3. 4.nec jam suspendere fletum Sustinet,
Ov. F. 4, 849:lacrimas,
id. Am. 1, 7, 57:spiritum,
Quint. 1, 8, 1:sermonem,
Quint. 11, 3, 35 sq.:fluxiones oculorum,
Plin. 28, 7, 21, § 73:epiphoras,
id. 25, 12, 91, § 143:causas morbi,
Veg. Vet. 3, 65, 5:gressum,
id. ib. 2, 55, 3:manum tuam,
id. ib. 2, 40, 3; cf. P. a. 2. infra. —Aliquem or aliquid naso (adunco), to turn up one ' s nose at, to sneer at a person or thing (Horatian):5.naso suspendis adunco Ignotos,
Hor. S. 1, 6, 5:Balatro suspendens omnia naso,
id. ib. 2, 8, 64.—Of a temporary removal from office, to suspend:A.duobus hunc (episcopum) mensibus, Greg. M. Ep. 3, 46: ab officio suspensus,
id. ib. —Hence, suspen-sus, a, um, P. a.Lit. (mostly poet. and in post-Aug-prose).1.Raised, elerated, suspended: Roma cenaculis sublata atque suspensa, Cic. Agr. 2, 35, 96; so,2.saxis suspensam hanc aspice rupem,
Verg. A. 8, 190: equi illi Neptunii, qui per undas currus suspensos rapuisse dicuntur, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 27, 67; cf.:vel mare per medium fluctu suspensa tumenti Ferret iter,
skimming lightly over the waters, Verg. A. 7, 810:(corus) suspensum in terras portat mare,
raised on high, Sil. 1, 470:suspensis auribus,
Prop. 3, 6 (4, 5), 8:aura suspensa levisque,
Lucr. 3, 196:terra,
loosened, loose, Col. 11, 3, 54:suspensissimum pastinatum,
id. 3, 13, 7:(oliva) inicitur quam mundissimis molis suspensis ne nucleus frangatur,
id. 12, 51, 2, and 54, 2:radix suspensa pariter et mersa,
Plin. Ep. 8, 20, 6:suspensum inter nubila corpus,
Sil. 12, 94; 1, 470:loco ab umore suspenso,
Pall. 1, 40, 1:alituum suspensa cohors,
Sen. Phoen. 77.—Transf., suspended, i. e. pressing or touching lightly, light:B.suspenso gradu placide ire perrexi,
on tiptoe, Ter. Phorm. 5, 6, 28; so,gradu,
Ov. F. 1, 426; 6, 338; cf.:evagata noctu suspenso pede,
Phaedr. 2, 4, 18:pedes,
Sen. Contr. 1 praef. fin.:suspensa levans digitis vestigia primis,
Verg. Cir. 212:vestigia,
Sil. 15, 617:suspensā manu commendare aliquem,
slightly, Plin. Ep. 6, 12, 1:suspensis dentibus,
Lucr. 5, 1069:suspensis passibus,
Amm. 14, 2, 31:molis suspensis,
Col. 12, 51, 2; 12, 54, 2.—Trop.1.Uncertain, hovering, doubtful, wavering, hesitating, in suspense, undetermined, anxious (the predom. and class. signif.;2.syn.: incertus, dubius): nolo suspensam et incertam plebem Romanam obscurā spe et caecā exspectatione pendere,
Cic. Agr. 2, 25, 66; cf.:civitas suspensa metu,
id. ib. 1, 8, 23:suspensum me tenes,
id. Att. 10, 1, 2:maneo Thessalonicae suspensus,
id. ib. 3, 8, 2; Hirt. B. G. 8, 43:tot populos inter spem metumque suspensos animi habetis,
Liv. 8, 13:suspensus animus et sollicitus,
Cic. Att. 2, 18, 1:suspenso animo exspectare, quod quis agat,
id. ib. 4, 15, 10:animus,
id. de Or. 1, 56, 239; id. Fam. 16, 3, 2; id. Verr. 2, 5, 6, § 14:animus suspensus curis majoribus,
id. Phil. 7, 1, 1:auditā inspectāque re, omnia suspensa neutro inclinatis sententiis reliquere,
Liv. 34, 62, 16:dimissis suspensā re legatis,
id. 31, 32, 5.— Comp.:exercitus suspensiore animo, Auct. B. Afr. 48, 3: suspensus incertusque vultus, coloris mutatio,
Cic. Clu. 19, 54; 3, 8; cf.: hominum exspectationem et spem rei publicae suspensam tenere, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 1; Cic. Fam. 11, 8, 1:suspensam dubiamque noctem spe ac metu exegimus,
Plin. Ep. 6, 20, 19:pro homine amicissimo,
id. ib. 8, 5, 3:munera suspensi plena timoris,
Ov. H. 16, 84 Ruhnk.:suspensa et obscura verba,
Tac. A. 1, 11.— Neutr. absol.:quare non semper illam (nequitiam) in suspenso relinquam?
Sen. Ep. 97, 14:est suspensum et anxium, de eo, quem ardentissime diligas, interdum nihil scire,
Plin. Ep. 6, 4, 3:rem totam in suspenso reliqui,
id. ib. 10, 31 (40), 4:ipse in suspenso tenuit,
Tac. H. 1, 78 fin.:si adhuc in suspenso sit statuta libertas,
Dig. 9, 4, 15; Just. Inst. 1, 12, 5.—Of goods held under a lien or judgment:3.suspensis amici bonis libellum deicio creditoribus ejus me obligaturus,
Sen. Ben. 4, 12, 3.—Dependent:qui fideles nobis socii, qui dubii suspensaeque ex fortunā fidei,
Liv. 44, 18, 4:animos ex tam levibus momentis fortunae suspensos,
id. 4, 32, 2. -
5 promitto
prō-mitto, mīsi, missum, 3 (sync. forms:I.promisti for promisisti,
Ter. Ad. 5, 8, 17; Cat. 110, 3:promisse for promisisse,
id. 110, 5:promissem,
Plaut. Bacch. 5, 1, 12; archaic inf. pass. promittier, id. ib. 4, 8, 32), v. a.Lit., to let go forward, to send or put forth, to let hang down, let grow, etc. (rare;II.not in Cic.): ramos vel ferro compescunt vel longius promittunt,
suffer to grow longer, Col. 5, 6, 11.—Reflex., to grow:nec ulla arborum avidius se promittit,
Plin. 16, 26, 44, § 107.—Of the hair, the beard, to let hang down, let grow:satis constat multos mortales capillum ac barbam promisisse,
Liv. 6, 16, 4; 5, 41; cf.:pogoniae, quibus inferiore ex parte promittitur juba,
Plin. 2, 25, 22, § 89.— Transf.:(Sonus lusciniae) promittitur revocato spiritu,
is drawn out, prolonged, Plin. 10, 29, 43, § 82;Gallia est longe et a nostris litoribus huc usque promissa,
Mel. 1, 3; v. infra, P. a.—Trop., of speech.A.To say beforehand, to forebode, foretell, predict, prophesy (very rare):B.praesertim cum, si mihi alterum utrum de eventu rerum promittendum esset, id futurum, quod evenit, exploratius possem promittere,
Cic. Fam. 6, 1, 5:ut (di) primis minentur extis, bene promittant secundis,
id. Div. 2, 17, 38.—Of signs or omens, to forebode, portend:pari in meliora praesagio in Caesaris castris omnia aves victimaeque promiserant,
Flor. 4, 7, 9:promittunt omina poenas,
Val. Fl. 6, 730: clarum fore (Servium) visa circa caput flamma promiserat, Flor 1, 6, 1; 1, 7, 9.—Also, in gen., to denote beforehand:stella... vindemiae maturitatem promittens,
Plin. 18, 31, 74, § 309.—To promise, hold out, cause to expect, give hope or promise of, assure (class. and freq.; syn.: polliceor, spondeo, recipio), constr. with acc., an object-clause, or de:C.domum,
Plaut. Most. 1, 3, 28:sestertia septem,
Hor. Ep. 1, 7, 81:carmen,
id. Epod. 14, 7, dona, Ov Tr. 4, 2, 7:auxilium alicui,
id. M. 13, 325:opem,
id. F 5, 247:salutem,
Luc. 4, 235:ea quae tibi promitto ac recipio,
Cic. Fam. 5, 8, 5:si Neptunus quod Theseo promiserat, non fecisset,
id. Off. 1, 10, 32:dii faxint, ut faciat ea quae promittit!
id. Att. 16, 1, 6.— With inf. (usu. fut. inf.):promitto, recipio, spondeo, C. Caesarem talem semper fore civem, qualis hodie sit,
Cic. Phil. 5, 18, 51; cf.:promitto, in meque recipio fore eum, etc.,
id. Fam. 13, 10, 3:quem inimicissimum futurum esse promitto et spondeo,
id. Mur. 41, 90:surrepturum pallam promisit tibi,
Plaut. As. 5, 2, 80; id. Aul. 2, 2, 42; cf. id. Men. 5, 4, 6:promisit Apollo Ambiguam tellure novā Salamina futuram,
Hor. C. 1, 7, 28; id. S. 1, 6, 34.—With inf. pres.:si operam dare promittitis,
Plaut. Trin. prol. 5; id. Bacch. 4, 8, 79; id. Rud. 2, 6, 56: magorum vanitas ebrietati eas resistere [p. 1465] promittit, Plin. 37, 9, 40, § 124; cf.:se remedium afferer tantamque vim morbi levaturum esse promisit,
Curt. 3, 6, 2 monstrare, Amm. 22, 7, 5:promittere oratorem,
to give promise of becoming, Sen. Contr 4, 29, 10; cf.:per ea scelera se parricidam,
excite fears lest he become, Quint. Decl. 1, 6:me Promisi ultorem,
Verg. A. 2, 96.—With de:de alicujus voluntate promittere,
Cic. Fam. 7, 5, 1:de me tibi sic promitto atque confirmo, me, etc.,
id. ib. 3, 10, 1; Hor. S. 1, 4, 103:promittere damni infecti,
i. e. to promise indemnification for, become answerable for the possible damage, Cic. Top 4, 22.—With ut and subj.:2.promiserat ut daret,
Vulg. 2 Par. 21, 7.—Of things' terra ipsa promittit (aquas), gives promise of, leads one to expect water, Plin. 31, 3, 27, § 45:debet extremitas (picturae) sic desinere, ut promittat alia post se,
to lead one to suppose, to suggest, id. 35, 10, 36, § 68; Sen. Hippol. 569.—In partic.a.To promise to come, to engage one's self to meet any one, to dine, sup, etc., Plaut. Stich. 3, 2, 19 sq.; 4, 2, 16:b.ad fratrem,
Cic. de Or. 2, 7, 27:ad cenam mihi,
Phaedr. 4, 23, 15; Petr. 10; so,tibi me promittere noli,
to expect me, Ov. M. 11, 662.—To promise something to a deity, i. e. to vow:c.donum Jovi dicatum atque promissum,
Cic. Verr. 2, 5, 72, § 184:nigras pecudes Diti,
Tib. 3, 5, 33; Juv 13, 233; Petr 88; Flor. 1, 11, 4.—To offer as a price (post-Aug.):A.pro domo sestertium millies promittens,
Plin. 17. 1, 1, § 3. —Hence, prōmissus, a, um, P a.Lit., hanging down, long; of the hair: coma, Varr. ap. Non. 362, 32; Liv. 38, 17, 3; Ov. Tr. 4, 2, 34:B.Britanni capillo sunt promisso,
Caes. B. G. 5, 14; so,capillus,
Nep. Dat. 3, 1:barba,
Verg. E. 8, 34; Liv. 2, 23, 4:barba omnibus promissa erat,
id. 5, 41, 9; Plin. Ep. 2, 7, 7; Just. 4, 4, 1.—Of the dewlap:boves palearibus amplis et paene ad genua promissis,
Col. 6, 1, 3.—Of the belly:sues ventre promisso,
Col. 7, 9, 1.—Subst.: prōmissum, i, n., a promise (very freq. in prose and poetry; cf.promissio, pollicitatio),
Cic. Verr 2, 5, 53, § 139:voto quodam et promisso teneri,
id. Att. 12, 18, 1:constantia promissi,
id. ib. 4, 17, 1:promissum absolvere,
Varr. R. R. 2, 11, 1:facere,
Cic. Off. 1, 10, 31; 3, 25, 95:exigere,
id. ib. 3, 25, 94:ludere aliquem promisso inani,
Ov. F. 3, 685.—In plur.:pacta et promissa servare,
Cic. Off. 3, 24, 92:illis promissis standum non est, quae, etc.,
id. ib. 1, 10, 32:promissis manere,
Verg. A. 2, 160:promissa firmare,
Ov. M. 10, 430:multa fidem promissa levant,
Hor. Ep. 2, 2, 10:dic aliquid dignum promissis,
id. S. 2, 3, 6:quo promissa (Ennii) cadant,
i. e. the expectations which he raises, id. Ep. 2, 1, 52:promissa dare,
to make promises, Cat. 63, 239; to fulfil, Ov. M. 2, 51. -
6 prō-mittō
prō-mittō mīsī (prōmīstī for prōmīsistī, T., Ct., prōmīsse, Ct.), missus, ere, to let go, put forth, let hang down, let grow: capillum ac barbam, L. —Fig., to set in view, assure beforehand, foretell, predict: mihi alqd de eventu rerum promittendum: ut (di) primis minentur extis, bene promittant secundis.—To set in view, promise, hold out, cause to expect, give hope of, assure: dicebam omnia te promissurum: carmen, H.: opem, O.: ea quae tibi promitto ac recipio: tibi me promittere noli, i. e. do not expect me, O.: domum Iovi promissum, vowed: Laribus cristam galli, Iu.: me ultorem, V.: promitto, spondeo, Caesarem talem semper fore civem, etc.: se remedium adferre tantamque vim morbi levaturum esse promisit, Cu.: de me tibi sic promitto atque confirmo, me, etc.: si quid promittere de me Possum, H.—Ellipt.: qui damni infecti promiserit, i. e. became responsible for possible damage.—To make an engagement, promise to come: ad fratrem: ad cenam mihi, Ph. -
7 adpendo
adpendere, adpendi, adpensus V TRANSweigh out; pay/give out; hang, cause to be suspended -
8 appendo
appendere, appendi, appensus V TRANSweigh out; pay/give out; hang, cause to be suspended -
9 deicio
deicere, dejeci, dejectus V TRANSthrow/pour/jump/send/put/push/force/knock/bring down; cause to fall/drop; hang; overthrow, bring down, depose; kill, destroy; shoot/strike down; fell (victim); unhorse; let fall; shed; purge/evacuate bowel; dislodge/rout; drive/throw out -
10 dejicio
dejicere, dejeci, dejectus V TRANSthrow/pour/jump/send/put/push/force/knock/bring down; cause to fall/drop; hang; overthrow, bring down, depose; kill, destroy; shoot/strike down; fell (victim); unhorse; let fall; shed; purge/evacuate (bowel); dislodge/rout; drive/throw ou -
11 ango
ango, xi, ctum, and anxum, 3, v. a. ( perf. and sup. rest only on the assertion in Prisc. p. 895 P.; Diom. p. 366 P.; part. anctus, Paul. ex Fest. p. 24 Müll.; acc. to Prisc. l. c., the sup. is sometimes anxum; cf. Struve, 214) [the root of this word is widely diffused: ankos, a bend, hollow; whence, valley, ravine; from the notion of closeness, come anchô = to press tight, to strangle, throttle; ango; Germ. hangen, hängen; Engl. hang; angustus, anxius, anxietas; old Germ. Angust; Germ. Angst = Engl. anguish; from the notion of being bent, come ancus anculus, a crouching slave, ancora = Gr. ankura; angulus = Germ. Angel, Engl. angle; old Germ. Angul, a hook; Gael. ingle = nook for the fire, fireplace; ancale = ankalê, Engl. ankle; ancon, and the pr. names Ancon and Ancona; uncus, curved, crooked; ungula, claw; unguis, claw, nail; cf. Sanscr. ahus, close; ahas, anguish; ankāmi, to bend; ankas, the lap (sinus), a hook; for the other Greek words belonging to this group, v. L. and S. s. vv. ankos and anchô].I.Lit., to bind, draw, or press together; of the throat, to throttle, strangle (so anchô; in this signif. antiquated; hence, in class. perh. only in the poets; in prose, instead of it, suffocare; cf. Diom. p. 361 P.):II.angit inhaerens Elisos oculos et siccum sanguine guttur,
Verg. A. 8, 260; so id. G. 3, 497:cum colla minantia monstri Angeret,
Stat. Th. 4, 828; 6, 270; Sil. 13, 584.—Hence, of plants, to choke, Col. 4, 2, 2; 6, 27, 7 al.—Metaph.A. B.Most freq. of the mind, to distress, torment, torture, vex, trouble; and angi, to feel distressed, to suffer torment, etc.:illum incommodis dictis angam,
Plaut. Cas. 2, 1, 11: cura angit hominem, * Ter. Phorm. 1, 3, 8; * Lucr. 4, 1134:cruciatu timoris angi?
Cic. Off. 2, 7, 25:multa sunt, quae me sollicitant anguntque,
id. Att. 1, 18:angebar singularum horarum exspectatio ne,
id. ib. 9, 1 et saep.; Liv. 2, 7; 21, 1 al.:ne munere te parvo beet aut incommodus angat (cruciet, cum non vult dare quod poscis, Cruqu.),
Hor. Ep. 1, 18, 75:ad humum maerore gravi deducit et angit,
id. A. P. 110:poëta, meum qui pectus inaniter angit,
puts in torturing suspense, id. Ep. 2, 1, 211 al.:Pompeius... curis animum mordacibus angit,
Luc. 2, 680 sq.:Ea res animum illius anxit,
Gell. 1, 3:(aemula eam) vehementer angebat,
Vulg. 1 Reg. 1, 6.—With de (in respect to):de Statio manumisso et non nullis aliis rebus angor,
Cic. Att. 2, 18 fin.:de quo angor et crucior,
id. ib. 7, 22.—Sometimes with gen. (on this const. cf. Roby, II. §1321): absurde facis, qui angas te animi,
Plaut. Ep. 3, 1, 6:(Sthenius) angebatur animi necessario, quod etc.,
Cic. Verr. 2, 34, 84. But Cic. also uses the abl.:angor animo,
Brut. 2, 7: audio te animo angi, Fam. 16, 142; and acc. to some edd. Tusc. 1, 40, 96 Seyff. (v. further on this gen. s. v. animus).
См. также в других словарях:
hang — hangable, adj. hangability, n. /hang/, v., hung or (esp. for 4, 5, 20, 24) hanged; hanging; n. v.t. 1. to fasten or attach (a thing) so that it is supported only from above or at a point near its own top; suspend. 2. to attach or suspend so as to … Universalium
hang — [haŋ] vt. HUNG, hanging; for vt. 3 & vi. 5, hanged is the preferred pt. & pp. hung [ME hangen, with form < OE vi. hangian & ON vi. hanga; senses < these, also < OE vt. hon & ON caus. v. hengja; akin to Ger vi. hangen, vt. hängen, to… … English World dictionary
hang up — {v.} 1. To place on a hook, peg, or hanger. * /When the children come to school, they hang up their coats in the cloakroom./ 2a. To place a telephone receiver back on its hook and break the connection. * /Carol s mother told her she had talked… … Dictionary of American idioms
hang up — {v.} 1. To place on a hook, peg, or hanger. * /When the children come to school, they hang up their coats in the cloakroom./ 2a. To place a telephone receiver back on its hook and break the connection. * /Carol s mother told her she had talked… … Dictionary of American idioms
hang on — {v.} 1. To hold on to something, usually tightly. * /Jack almost fell off the cliff, but managed to hang on until help came./ Syn.: HOLD ON(1). 2a. To continue doing something; persist. * /The grocer was losing money every day, but he hung on,… … Dictionary of American idioms
hang on — {v.} 1. To hold on to something, usually tightly. * /Jack almost fell off the cliff, but managed to hang on until help came./ Syn.: HOLD ON(1). 2a. To continue doing something; persist. * /The grocer was losing money every day, but he hung on,… … Dictionary of American idioms
hang — v. & n. v. (past and past part. hung except in sense 7) 1 tr. a secure or cause to be supported from above, esp. with the lower part free. b (foll. by up, on, on to, etc.) attach loosely by suspending from the top. 2 tr. set up (a door, gate, etc … Useful english dictionary
hang up — verb 1. put a telephone receiver back in its cradle (Freq. 8) • Hypernyms: ↑replace, ↑put back • Verb Frames: Somebody s Somebody s something 2. cause to be hanging or suspended … Useful english dictionary
hang — [c]/hæŋ / (say hang) verb (hung or, especially for capital punishment and suicide, hanged, hanging) –verb (t) 1. to fasten or attach (a thing) so that it is supported only from above; suspend. 2. to suspend so as to allow free movement as on a… …
hang — v 1. suspend, sling, pend, set; hang up, hook up, hitch. 2. truss up, string up, gibbet, garrote, bowstring, bring to the gallows; noose, neck, Sl. stretch, strangle. 3. drape, curtain, deck, cover; trail, flow, descend, slope. 4. attach, annex,… … A Note on the Style of the synonym finder
Hang (computing) — This article is about the computer malfunction called hanging. For the capital punishment, see hanging In computing, a hang or freeze occurs when either a single computer program or the whole system becomes unresponsive to keyboard and mouse… … Wikipedia